ที่ราบสูงทิเบตตอนเหนือ ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของเขตปกครองตนเองทิเบต มีระดับความสูงเฉลี่ยมากกว่า 4,500 เมตร ฤดูหนาวของที่นี่จะมีสภาพอากาศที่เลวร้ายและหนาวจัด อีกทั้งมีออกซิเจนเบาบาง จึงแทบไม่มีผู้คนอาศัยอยู่แต่ในบริเวณนี้ กลับมีชาวบ้านหมู่บ้านเชี่ยก่า ซึ่งในอดีตดำรงชีวิตด้วยการทำอาชีพปศุสัตว์แบบเร่ร่อน ต่อมาทางรัฐบาลเขตปกครองตนเองทิเบตได้จัดตั้งโครงการสร้างถิ่นฐานที่อยู่อาศัยถาวรให้กับชาวบ้านเหล่านี้ และช่วยออกค่าใช้จ่ายในการสร้างบ้านบางส่วนให้แก่ชาวบ้าน ปัจจุบัน ปศุสัตว์ในท้องถิ่นได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังใหม่และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข