ชุมชนม่านปานซานตุ้ยตั้งอยู่ที่ตำบลปู้ล่างซาน อำเภอเมิ่งไห่ แคว้นปกครองตนเองชนชาติไตสิบสองพันนา ที่นี่เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ อันเป็นที่อยู่อาศัยของชนชาติลาฮู้ซึ่งมีเพียง 17 ครัวเรือน
ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยใช้ชีวิตแบบไม่มีความเจริญทางวัตถุและถูกตัดขาดออกจากโลกภายนอก แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ชีวิตของชาวบ้านกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ในอดีต ม่านปานซานตุ้ยซ่อนตัวอยู่ในป่า คนในหมู่บ้านแทบจะไม่มีใครอ่านออกเขียนได้ และไม่มีใครรู้ว่าตนเองอายุเท่าไหร่ ชาวบ้านมีความเป็นอยู่ที่แร้นแค้นไม่มีผ้าห่มกลางคืนต้องอาศัยความอบอุ่นจากเตาไฟ และเมื่อเจ็บไข้ได้ป่วยก็ไม่มีปัญญาไปหาหมอตามโรงพยาบาล ปัจจุบัน ตามโครงการบรรเทาความยากจนของรัฐบาลชาวบ้านได้ย้ายถิ่นฐานถึง 2 ครั้ง หมู่บ้านเปลี่ยนไปมากไม่เพียงแต่มีถนนและน้ำประปาใช้เท่านั้น ชาวบ้านแทบทุกครัวเรือนยังมีรถมอเตอร์ไซด์ ผ้าห่มอันอบอุ่นและผ้าปูที่นอนใช้ ชาวบ้านทุกคนมีสูติบัตร บัตรประชาชน บัตรประกันสังคม และเมื่อเจ็บป่วยก็จะรีบไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลทันที
นอกจากความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นแล้ว การประกอบอาชีพของชาวบ้านก็เปลี่ยนไป คุณน่าซึ ซึ่งเป็นนายพราณสาวคนสุดท้ายของหมู่บ้าน ปัจจุบันเธอมีอายุ 31 ปี ตอนอายุ 13 - 14 ปี เธอออกไปล่าสัตว์ตามภูเขา และเคยยิงหมูป่าซึ่งอยู่ห่างออกไป 20 เมตรได้ภายในนัดเดียว ปัจจุบัน อาชีพของน่าซึคือการปลูกชาและขายชา เธออยากเผยแพร่ชาจากบ้านเกิดให้คนทั่วไปได้รับรู้มากขึ้น
คุณจ๋าเผย ชาวบ้านอีกคนในหมู่บ้าน เกิดมาจนอายุ 8 ปียังไม่เคยพบเห็นว่ารถยนต์หน้าตาเป็นอย่างไร เขาคิดว่ารถยนต์คือบ้านที่มีรูปทรงแปลกประหลาด ตอนนี้เขาอายุ 22 ปี กำลังวางแผนที่จะเรียนขับรถและซื้อรถยนต์ด้วยตัวเอง
ปัจจุบัน ชาวบ้านในชุมชนม่านปานซานตุ้ยมีรายได้สุทธิต่อหัวเพิ่มขึ้นจาก 2,380 หยวนในปี 2558 เป็น 8,826 หยวนในปี 2562 ผลผลิตต่าง ๆ และสภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้านดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และในปี 2561 ชาวบ้านในหมู่บ้านหลุดพ้นจากความยากจนได้อย่างแท้จริง