ในเช้าวันที่ 30 เดือน 12 ตามปฏิทินจันทรคติ ซึ่งเป็นวันส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับวันตรุษจีนขณะที่ฟ้ายังไม่ทันสาง นางต้าลาชู ซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านหว่าลาเปี๋ย อำเภอหนิงล่าง เมืองลี่เจียง ก็จะเริ่มก่อไฟต้มน้ำยุ่งวุ่นวายกับการเตรียมอาหารมื้อค่ำในคืนส่งท้ายปีเก่า ไม่มีเวลาว่างแม้แต่จะนั่งคุยกับคนอื่น แต่ใบหน้าของเธอกลับมีรอยยิ้มอย่างมีความสุข
เวลา 5 โมงเย็น ถึงเวลากินอาหารมื้อค่ำฯ นางต้าลาชูเริ่มทยอยเสิร์ฟอาหารขึ้นโต๊ะ ลูกชายซึ่งยืนอยู่ข้างๆ คอยนับอาหารทีละจาน “1 2 3.....ครบแล้ว ทั้งหมด 16 จาน”
อาหารทั้ง 16 จาน ส่วนใหญ่จะเป็นอาหารประเภทเนื้อสัตว์ และชิ้นเนื้อจะมีขนาดใหญ่ด้วย นางต้าลาชูบอกกับพวกเราว่า “ในสมัยก่อน หมู่บ้านหว่าลาเปี๋ยเป็นหมู่บ้านที่เล็กๆ บนภูเขาที่ห่างไกล มีสภาพที่ยากจนข้นแค้นผู้คนจะเก็บอาหารที่ดีที่สุดไว้กินในอาหารมื้อค่ำในคืนส่งท้ายปีเก่าต้อนรับวันตรุษจีน” ปัจจุบัน หมู่บ้านหว่าลาเปี๋ยได้พัฒนาการท่องเที่ยวชนบทอย่างจริงจัง ชาวบ้านร่ำรวยขึ้น แต่ยังคงรักษาประเพณีการกินเนื้อสัตว์ชิ้นใหญ่ในอาหารมื้อค่ำในคืนส่งท้ายปีเก่าไว้อยู่
หลังจากรับประทานอาหารมื้อค่ำฯ เสร็จแล้ว ทุกคนในครอบครัวจะนั่งล้อมรอบเตาไฟพูดคุยและย่างเนื้อตากแห้งกันอย่างสนุกสนาน นางต้าลาชูและสามีของเธอวางแผนไว้ว่า ปีหน้าจะดัดแปลงบ้านให้กลายเป็นเกสต์เฮ้าส์ชนบท เพื่อให้บริการที่พักแก่นักท่องเที่ยว และยังแสดงให้เห็นถึงวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมของชาวโมซัวอีกด้วย