Beautiful China, pleasant journey | ตามรอยเท้า “เสียเค่อ” เพื่อชมทิวทัศน์ที่สวยงามในยูนนาน

วันที่ 19 พฤษภาคม 2566 ซึ่งเป็น “วันท่องเที่ยวจีน” ครั้งที่ 13 ของจีนทั้งนี้ กระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวของจีนและรัฐบาลยูนนานได้ร่วมกันจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวจีนประจําปี 2566 ขึ้นที่เมืองโบราณเหอสุ้น เมืองเถิงชง มณฑลยูนนาน ภายใต้ธีม “จีนอันสวยงาม การเดินทางอันแสนสุข”

“วันท่องเที่ยวจีน” ได้ถูกกําหนดให้จัดขึ้นในวันที่ 19 พฤษภาคมเป็นประจำทุกปี เนื่องจากเป็นวันเปิดบทแรกของหนังสือเรื่อง “การเดินทางของสวี เสียเค่อ” ซึ่งเป็นนักภูมิศาสตร์ นักเดินทาง และนักวิชาการด้านวรรณกรรมในช่วงราชวงศ์หมิง (ค.ศ. 1368-1644) ของประเทศจีน เขาเคยเดินทางไปยัง 21 มณฑล เมืองและเขตปกครองตนเองของประเทศจีน หลังจากการศึกษาเป็นเวลากว่า 30 ปี จึงได้เขียนหนังสือเรื่อง “การเดินทางของสวี เสียเค่อ” ซึ่งเป็นผลงานชิ้นเอกทางภูมิศาสตร์ที่มีเนื้อหา 600,000 ตัวอักษร

มณฑลยูนนานเป็นหนึ่งในสถานที่ที่สวี เสียเค่อมักจะเดินทางมามากที่สุด และจากหนังสือดังกล่าวที่มีจำนวน 600,000 ตัวอักษร “บันทึกการเดินทางในยูนนาน” ก็มีตัวอักษรมากถึง 250,000 ตัว หรือคิดเป็นประมาณ 40% ของเนื้อหาทั้งหมด ทั้งนี้ เมืองเถิงชงเป็นสถานที่สุดท้ายของการเดินทางของสวี เสียเค่อ เขาใช้เวลาเดินทางในเมืองเถิงชง 39 วัน และได้เขียนบทความเรื่อง บันทึกการเดินทางในเถิงชง ซึ่งมีตัวอักษรมากกว่า 30,000 ตัว

เมืองเถิงชงตั้งอยู่ทางตะวันตกของมณฑลยูนนาน มีกลุ่มชาติพันธุ์ 25 ชนชาติ เช่น ฮั่น หุย ไต และว้า เป็นต้น  ที่นี่มีระดับความสูงเหนือน้ำทะเลเฉลี่ย 1,640 เมตร มีสภาพภูมิอากาศที่น่ารื่นรมย์ และมีอัตราการครอบคลุมของป่าไม้ 77.23% ทําให้ได้รับสมญานามว่า “หนึ่งในสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสําหรับการอยู่อาศัยของมนุษย์” นอกจากนี้ เมืองเถิงชงยังเป็นเมืองแห่งน้ำพุร้อนที่มีชื่อเสียงระดับโลกอีกด้วย ซึ่งประกอบด้วยภูเขาไฟ 99 แห่งและน้ำพุร้อน 88 แห่ง

ชาวเถิงชงเป็นผู้ค้นพบมูลค่าทางการค้าของหยกและได้ทำการค้าแปรรูปหยกเป็นครั้งแรกอีกด้วย ในช่วง 600 กว่าปีที่ผ่านมา เมืองเถิงชงเป็นศูนย์กลางการแปรรูปและค้าหยกที่สําคัญของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างต่อเนื่อง ชาวเถิงชงได้แพร่หลายวัฒนธรรมหยกออกไปทั่วโลก

นอกจากนี้ เมืองเถิงชงยังเป็นด่านการค้าที่สําคัญมาตั้งแต่สมัยโบราณ เมื่อกว่า 2,400 ปีก่อน “เส้นทางสายไหมทางใต้” เป็นเส้นทางที่เข้าสู่พม่าซึ่งจะต้องผ่านเถิงชงเพื่อไปยังประเทศต่าง ๆ ในเอเชียใต้ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19  อนึ่ง ด้วยที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ ทำให้เถิงชงกลายเป็นแนวหน้าของการเปิดประเทศในทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ซึ่งเมืองโบราณเหอสุ้นกลายเป็นพยานทางประวัติศาสตร์อันรุ่งโรจน์ได้เป็นอย่างดี

แหล่งที่มา:หนังสือพิมพ์ยูนนานเดลี่

โกว เสี่ยวหรง/แปล

จารุวรรณ อุดมทรัพย์/พิสูจน์อักษร