นางสาวเพ็ญพิชชา รตาพรพิพัฒน อาจารย์ของสถาบันขงจื๊อหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เคยศึกษาปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเจิ้งโจว ประเทศจีน ในช่วงเรียนที่มหาวิทยาลัยเจิ้งโจว เธอได้รู้จักเพื่อนชาวจีนเป็นจำนวนมาก
เมื่อปีกว่าที่ผ่านมา คุณเพ็ญพิชชาได้เข้าทำงานในสถาบันขงจื๊อมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ช่วงที่เกิดการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 ทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวายใจและคิดว่าควรทำอะไรสักอย่าง
ในเดือนมีนาคม คุณเพ็ญพิชชาเริ่มสอนภาษาจีนออนไลน์และแนะนำความรู้ประสบการณ์การป้องการแพร่ระบาดของประเทศจีน นักเรียนของเธอ ส่วนใหญ่จะเป็นนักเรียนชั้นประถมและมัธยม และผู้ที่ต้องเรียนภาษาจีน หลักสูตรที่สอน ได้แก่ ภาษาจีนเบื้องต้นและการเตรียมความพร้อมเพื่อสอบวัดระดับภาษาจีน HSK เป็นต้น โดยการสอนแต่ละครั้งจะใช้เวลาประมาณ 1-2 ชั่วโมง คุณเพ็ญพิชชากล่าวว่า “แม้จะใช้เวลาในการเรียนไม่นาน อีกทั้งไม่สามารถอธิบายนักเรียนแบบซึ่งหน้าได้ แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคในการเรียน นักเรียนมีความกระตือรือร้นกันมาก และสามารถพัฒนาความสามารถของตัวเองได้มากขึ้นหลังจากเรียนออนไลน์”
เมื่อเลิกเรียนแล้ว คุณเพ็ญพิชชาจะพยายามหาซื้อหน้ากากอนามัย แล้วส่งไปรษณีย์ไปให้เพื่อนชาวจีน เธอยังได้ช่วยแปลเอกสารให้กับหน่วยงานต่าง ๆ เช่น มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โรงพยาบาลต่าง ๆ ในเชียงใหม่ หน่วยงานราชการ เป็นต้น นอกจากนี้ เธอยังเข้าร่วมการถ่ายคลิปวิดีโอเพลงการป้องการและควบคุมการแพร่ระบาดโควิด-19 ของไทย
คุณเพ็ญพิชชากล่าวว่า ในช่วงการป้องการและควบคุมการแพร่ระบาดโควิด-19 เธอมีความรู้สึกอบอุ่น เพราะได้รับความช่วยเหลือจากประเทศจีนเป็นจำนวนมาก เช่น สถาบันขงจื๊อมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้มอบหน้ากากอนามัย น้ำยาฆ่าเชื้อ และอุปกรณ์เพื่อใช้ในการการป้องการและควบคุมการแพร่ระบาดต่าง ๆ ให้แก่อาจารย์ของสถาบันขงจื๊อมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ทุกคน นอกจากนี้ มหาวิทยาลัยยูนนานนอร์มอลได้บริจาคอุปกรณ์เพื่อใช้ในการการป้องการและควบคุมการแพร่ระบาดจำนวนมาก เธอยังได้อ่านข่าวที่เกี่ยวกับความร่วมมือการป้องการและควบคุมการแพร่ระบาดโควิด-19 ระหว่างจีน-ไทยบ่อย ๆ สมกับคำว่า “จีน-ไทย ใช่อื่นไกล พี่น้องกัน”
ในปี ค.ศ. 2011 คุณเพ็ญพิชชาเคยเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่มณฑลยูนนาน เธอบอกว่า “ยูนนานเป็นสถานที่ที่มีทิวทัศน์ที่งดงาม ผู้คนก็มีความเป็นมิตรมากอีกด้วย ฉันชอบยูนนานมาก” ขณะทำงานที่สถาบันขงจื๊อ เธอยังได้มีโอกาสเดินทางไปสัมมนนาที่ยูนนานตามคำเชิญของมหาวิทยาลัยยูนนานนอร์ เธอหวังว่า เมื่อโรคระบาดคลี่คลายลงจะได้กลับไปยูนนานอีกครั้ง เพื่อฉลองชนะสงครามแห่งการต่อสู้กับโรคระบาดร่วมกับเพื่อนชาวจีน