จีน-สหรัฐฯ ต้องร่วมกันแบกรับความรับผิดชอบของประเทศใหญ่

เมื่อวันที่ 1 เมษายนที่ผ่านมา นายสี จิ้นผิง ประธานาธิบดีจีน ได้พบปะคณะผู้แทนกลุ่มเดอะเอลเดอร์ส (The Elders) ที่กรุงปักกิ่ง โดยระบุว่า ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศใหญ่เกี่ยวพันถึงเสถียรภาพทางยุทธศาสตร์ของโลก ประเทศใหญ่ต่างมีความรับผิดชอบพิเศษของตน ความสัมพันธ์ระหว่างจีน-สหรัฐฯ เป็นความสัมพันธ์ทวิภาคีที่สำคัญของโลก  หวังว่า  ทั้งสองประเทศสามารถเดินเข้าหากัน  ควบคุมและบริหารความขัดแย้งกัน  และขยายความร่วมมือ  เพื่อร่วมพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างจีน-สหรัฐฯ ที่ยึดถือการประสานงาน  ความร่วมมือ และความมั่นคงเป็นพื้นฐาน  พร้อมเสริมสร้างเสถียรภาพและความหวังมากยิ่งขึ้นให้แก่โลก

จากคำบรรยายของ ปธน. สี จิ้นผิง ที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างจีน-สหรัฐฯ เมื่อเร็วๆนี้จะพบว่า คำว่า “ความรับผิดชอบ” เป็นคีย์เวิร์ดสำคัญที่ถูกเอ่ยถึงบ่อยครั้ง เนื่องเพราะจีนและสหรัฐฯ ในฐานะประเทศสมาชิกถาวรของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ในฐานะเป็น 2 ประเทศที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่โตมโหฬารถึง 40% ของโลก  ต่างมีบทบาทสำคัญต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจของโลก  พิทักษ์สันติภาพระหว่างประเทศ  และรับมือกับการท้าทายต่างๆ ของโลก

  จีน-สหรัฐฯ มีความรับผิดชอบในการแบกรับพันธกรณีทางประวัติศาสตร์ที่จะนำร่องการควบคุมและป้องกันความเสี่ยงต่างๆ ของโลกและอำนวยโอกาสการพัฒนาของโลก ไม่ควรเพียงแต่ใฝ่หาการพัฒนาก่อนใครอื่นของประเทศตน จีนกับสหรัฐฯ มีความแตกต่างกันในด้านระบอบ วัฒนธรรม และขั้นตอนการพัฒนา สองประเทศเรามีความขัดแย้งกันดำรงอยู่นั้นเป็นเรื่องปกติ  ตัวอย่างเช่น  ด้านเศรษฐกิจการค้า  ถึงแม้ว่าสองประเทศได้ก่อรูปความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจการค้าที่อำนวยประโยชน์แก่กัน ได้รับชัยชนะร่วมกัน  มีส่วนเกื้อกูลกันอย่างมาก และมีผลประโยชน์ผสมผสานกันอย่างลึกซึ้งก็ตาม แต่ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจและการค้าระหว่างสองประเทศเราก็มีความสลับซับซ้อนอีกด้วย  ทุกวันนี้  ห่วงโซ่คุณค่าและห่วงโซ่การผลิตของโลกมีส่วนเกาะเกี่ยวประสานกันอยู่ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจการค้าโดยผ่านการเพิ่มภาษีหรือเพิ่มการกีดกันทางการค้า ซึ่งจะขัดขวางการเติบโตของเศรษฐทั้งสองประเทศ  ตลอดจนเศรษฐกิจโลก

ด้วยเหตุนี้ ปธน. สี ตอกย้ำว่า ความร่วมมือเป็นการเลือกสรรที่ดีที่สุดของทั้งสองฝ่าย การรักษาให้ความสัมพันธ์ระหว่างจีน-สหรัฐฯ พัฒนาด้วยดีและมั่นคงนั้นสอดคล้องกับผลประโยชน์ของประชาชนทั้งสองประเทศ  และเป็นความปรารถนาของประชาคมโลกอีกด้วย

จีนในฐานะเป็นประเทศกำลังพัฒนาที่ใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งปัจจุบันยังมีสัดส่วนประชากรยากจนจำนวน 16,600,000 คน  แต่จีนก็ยังยินดีร่วมแบกรับความรับผิดชอบทางสากล  และใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้  ส่วนสหรัฐฯ ในฐานะเป็นประเทศพัฒนาแล้วที่ใหญ่ที่สุดของโลก  มีความเหนือกว่าด้านเศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์เทคโนโลยี และการทหาร ยิ่งควรแบกรับความรับผิดชอบอันพึงมีของประเทศใหญ่ ขณะนี้ การปรึกษาหารือกันทางเศรษฐกิจและการค้าระดับสูงระหว่างจีน-สหรัฐฯ รอบที่ 9 กำลังดำเนินอยู่ที่กรุงวอชิงตัน  ทั้งสองประเทศต่างควรควบคุมและบริหารความขัดแย้งกัน และขยายความร่วมมือในการหารือกันครั้งนี้ เพื่อเสริมความมั่นใจให้กับทั่วโลก