ชนชาติไทเป็นชนชาติกลุ่มน้อยซึ่งส่วนใหญ่จะอาศัยรวมตัวกันอยู่ในแคว้นปกครองตนเองชนชาติไทสิบสองปันนา และแคว้นปกครองตนเองชนชาติไทชนชาติจิ่งโพเต๋อหง และยังกระจายตัวอาศัยอยู่ตามที่ต่างๆ ในมณฑลยูนนาน เช่น อำเภอปกครองตนเองชนชาติแม้วชนชาติเย้าชนชาติไทจินผิง แคว้นปกครองตนเองชนชาติฮานีชนชาติอี๋หงเหอ อำเภอปกครองตนเองชนชาติไทชนชาติอี๋ จิ๋งกู่ อำเภอปกครองตนเองชนชาติอี๋ จิ๋ตง เมืองผูเอ่อ มณฑลยูนนาน เป็นต้น
ชนชาติไทยมีภาษาและตัวอักษรเป็นตนเอง และมีมรดกทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย ภาษาของชนชาติไทจะแบ่งออกเป็นภาษาถิ่น 3 ภาษา และตัวอักษร 4 รูปแบบ ตัวอักษรทั้ง 4 รูปแบบนี้ เป็นตัวอักษรที่พัฒนามาจากตัวอักษรอินเดีย เป็นภาษาที่อยู่ในระบบเดียวกันกับภาษาสันสกฤต ภาษาไทย ภาษาเมียนมา ภาษากัมพูชาและภาษาลาว
เทศกาลสาดน้ำ หรือพัวสุ่ยเจี๋ยเป็นเทศกาลดั้งเดิมที่สำคัญที่สุดของชนชาติไท และยังเป็นวันขึ้นปีใหม่ตามปฏิทินจันทรคติของชนชาติไทอีกด้วย เทศกาลนี้จะมีการเฉลิมฉลองเป็นระยะเวลา 3 วัน ตั้งแต่วันที่ 13-15 เมษายน
ด้านอาหารการกินของชนชาติไทจะมีจุดเด่น 3 อย่าง ได้แก่
1. ชอบกินอาหารที่มีรสเปรี้ยว
ชนชาติไทชอบกินอาหารที่มีรสเปรี้ยว เนื่องจากแหล่งที่อยู่อาศัยของพวกเขานั้นมีสภาพอากาศที่ร้อน การทานอาหารที่มีรสเปรี้ยวจะช่วยกระตุ้นความอยากอาหารและยังมีส่วนช่วยในการย่อยอาหารอีกด้วย
2. ชอบกินอาหารที่หาได้จากป่า
ชนชาติไทชอบกินหนอนไม้ไผ่ ผักป่าและอาหารชนิดอื่นๆ ที่หาได้จากป่า
3. นิยมนำดอกไม้มาใช้เป็นวัตถุดิบในการประกอบอาหาร
ในยูนนานดอกไม้หลายชนิดสามารถนำมาใช้ปรุงอาหารได้ ชนชาติไทเป็นชนชาติหนึ่งที่ชื่นชอบอาหารที่ทำจากดอกไม้ พวกเขานำดอกไม้มาดัดแปลงเป็นอาหารจานอร่อยหลากหลายเมนู